κοινοβιάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κοινοβιάτης	οι	κοινοβιάτες
γενική	του	κοινοβιάτη	των	κοινοβιατών
αιτιατική	τον	κοινοβιάτη	τους	κοινοβιάτες
κλητική		κοινοβιάτη		κοινοβιάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοινοβιάτης < μεσαιωνική ελληνική κοινοβιάτης / κοινοβίτης / κοινοβιώτης < ελληνιστική κοινή κοινόβιον, ουδέτερο του κοινόβιος

Ουσιαστικό

κοινοβιάτης αρσενικό

• (θρησκεία) μοναχός που μονάζει σε κοινόβιο

Άλλες μορφές

• κοινοβίτης

Συνώνυμα

• μιγάς

Αντώνυμα

• αναχωρητής

Μεταφράσεις

    κοινοβιάτης

αγγλικά : cenobite (en) γερμανικά : coenobiota (de), coenobita (de)