κοιλιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κοιλιάρης	η	κοιλιάρα	το	κοιλιάρικο
γενική	του	κοιλιάρη	της	κοιλιάρας	του	κοιλιάρικου
αιτιατική	τον	κοιλιάρη	την	κοιλιάρα	το	κοιλιάρικο
κλητική		κοιλιάρη		κοιλιάρα		κοιλιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κοιλιάρηδες	οι	κοιλιάρες	τα	κοιλιάρικα
γενική	των	κοιλιάρηδων		—	των	κοιλιάρικων
αιτιατική	τους	κοιλιάρηδες	τις	κοιλιάρες	τα	κοιλιάρικα
κλητική		κοιλιάρηδες		κοιλιάρες		κοιλιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κοιλιάρης < μεσαιωνική ελληνική κοιλιάρης. Συγχρονικά αναλύεται σε κοιλι(ά) + -άρης.

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈʎa.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κοι‐λιά‐ρης

Επίθετο

κοιλιάρης, -α, -ικο

• που έχει μεγάλη κοιλιά, ο κοιλαράς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κοιλιά

Μεταφράσεις

    κοιλιάρης

→ δείτε τη λέξη κοιλαράς

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• κοιλιάρης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κοιλιάρης < κοιλιά + -άρης

Επίθετο

κοιλιάρης

• ο κοιλιάρης

Πηγές

• κοιλιάρης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].