κνηκίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κνηκίς	αἱ	κνηκῖδες
γενική	τῆς	κνηκῖδος	τῶν	κνηκίδων
δοτική	τῇ	κνηκῖδῐ	ταῖς	κνηκῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κνηκῖδᾰ	τὰς	κνηκῖδᾰς
κλητική ὦ!		κνηκίς*		κνηκῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κνηκῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		κνηκίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κνηκίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κνηκίς, -ῖδος θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή) ωχρή κηλίδα από σύννεφα στον ουρανό

   ※  1ος/2ος αιώνας κε ⌘ Πλούταρχος, Ηθικά, Περὶ τοῦ πρώτως ψυχροῦ, 14.20 951b @scaife.perseus

   νέφη γὰρ καὶ ὁμίχλαι καὶ κνηκίδες οὐ πήξεις εἰσὶν ἀλλὰ συστάσεις καὶ παχύτητες ἀέρος διεροῦ καὶ ἀτμώδους

2. ανοιχτόχρωμη αντιλόπη
3. στιλπνό, λαμπερό δέρμα

Πηγές

• κνηκίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.