κηρύττω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κηρύττω < αρχαία ελληνική κηρύττω

Ρήμα

κηρύττω (παθητική φωνή: κηρύττομαι)

• άλλη μορφή του κηρύσσω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κηρύττω	κήρυττα	θα κηρύττω	να κηρύττω		κηρύττοντας
β' ενικ.	κηρύττεις	κήρυττες	θα κηρύττεις	να κηρύττεις	κήρυττε
γ' ενικ.	κηρύττει	κήρυττε	θα κηρύττει	να κηρύττει
α' πληθ.	κηρύττουμε	κηρύτταμε	θα κηρύττουμε	να κηρύττουμε
β' πληθ.	κηρύττετε	κηρύττατε	θα κηρύττετε	να κηρύττετε	κηρύττετε
γ' πληθ.	κηρύττουν(ε)	κήρυτταν κηρύτταν(ε)	θα κηρύττουν(ε)	να κηρύττουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κήρυξα	θα κηρύξω	να κηρύξω		κηρύξει
β' ενικ.		κήρυξες	θα κηρύξεις	να κηρύξεις	κήρυξε
γ' ενικ.		κήρυξε	θα κηρύξει	να κηρύξει
α' πληθ.		κηρύξαμε	θα κηρύξουμε	να κηρύξουμε
β' πληθ.		κηρύξατε	θα κηρύξετε	να κηρύξετε	κηρύξτε
γ' πληθ.		κήρυξαν κηρύξαν(ε)	θα κηρύξουν(ε)	να κηρύξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κηρύξει	είχα κηρύξει	θα έχω κηρύξει	να έχω κηρύξει
β' ενικ.	έχεις κηρύξει	είχες κηρύξει	θα έχεις κηρύξει	να έχεις κηρύξει
γ' ενικ.	έχει κηρύξει	είχε κηρύξει	θα έχει κηρύξει	να έχει κηρύξει
α' πληθ.	έχουμε κηρύξει	είχαμε κηρύξει	θα έχουμε κηρύξει	να έχουμε κηρύξει
β' πληθ.	έχετε κηρύξει	είχατε κηρύξει	θα έχετε κηρύξει	να έχετε κηρύξει
γ' πληθ.	έχουν κηρύξει	είχαν κηρύξει	θα έχουν κηρύξει	να έχουν κηρύξει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κηρύττομαι	κηρυττόμουν(α)	θα κηρύττομαι	να κηρύττομαι
β' ενικ.	κηρύττεσαι	κηρυττόσουν(α)	θα κηρύττεσαι	να κηρύττεσαι	(κηρύττου)
γ' ενικ.	κηρύττεται	κηρυττόταν(ε)	θα κηρύττεται	να κηρύττεται
α' πληθ.	κηρυττόμαστε	κηρυττόμαστε κηρυττόμασταν	θα κηρυττόμαστε	να κηρυττόμαστε
β' πληθ.	κηρύττεστε	κηρυττόσαστε κηρυττόσασταν	θα κηρύττεστε	να κηρύττεστε	(κηρύττεστε)
γ' πληθ.	κηρύττονται	κηρύττονταν κηρυττόντουσαν	θα κηρύττονται	να κηρύττονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κηρύχτηκα	θα κηρυχτώ	να κηρυχτώ		κηρυχτεί
β' ενικ.		κηρύχτηκες	θα κηρυχτείς	να κηρυχτείς	κηρύξου
γ' ενικ.		κηρύχτηκε	θα κηρυχτεί	να κηρυχτεί
α' πληθ.		κηρυχτήκαμε	θα κηρυχτούμε	να κηρυχτούμε
β' πληθ.		κηρυχτήκατε	θα κηρυχτείτε	να κηρυχτείτε	κηρυχτείτε
γ' πληθ.		κηρύχτηκαν κηρυχτήκαν(ε)	θα κηρυχτούν(ε)	να κηρυχτούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω κηρυχτεί	είχα κηρυχτεί	θα έχω κηρυχτεί	να έχω κηρυχτεί		κηρυγμένος
β' ενικ.	έχεις κηρυχτεί	είχες κηρυχτεί	θα έχεις κηρυχτεί	να έχεις κηρυχτεί
γ' ενικ.	έχει κηρυχτεί	είχε κηρυχτεί	θα έχει κηρυχτεί	να έχει κηρυχτεί
α' πληθ.	έχουμε κηρυχτεί	είχαμε κηρυχτεί	θα έχουμε κηρυχτεί	να έχουμε κηρυχτεί
β' πληθ.	έχετε κηρυχτεί	είχατε κηρυχτεί	θα έχετε κηρυχτεί	να έχετε κηρυχτεί
γ' πληθ.	έχουν κηρυχτεί	είχαν κηρυχτεί	θα έχουν κηρυχτεί	να έχουν κηρυχτεί

Μεταφράσεις

    κηρύττω

→ δείτε τη λέξη κηρύσσω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρήμα

κηρύττω

• αττικός τύπος του κηρύσσω