κατόπαρδος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κατόπαρδος	οι	κατόπαρδοι
γενική	του	κατόπαρδου	των	κατόπαρδων
αιτιατική	τον	κατόπαρδο	τους	κατόπαρδους
κλητική		κατόπαρδε		κατόπαρδοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατόπαρδος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κατόπαρδος

Ουσιαστικό

κατόπαρδος αρσενικό

• (θηλαστικό ζώο) (παρωχημένο) άλλη μορφή του γατόπαρδος

Συνώνυμα

• κυναίλουρος
• τσίτα
• τσιτάχ

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κατόπαρδος < κάτος (γάτος) κάτ(ος) + -ό- + πάρδος (< ελληνιστική λέξη, ἡ πάρδαλις)

Ουσιαστικό

κατόπαρδος αρσενικό

• (θηλαστικό ζώο) είδος αιλουροειδούς, ο γατόπαρδος

  ※  14ος αιώνας ⌘ Διήγησις παιδιόφραστος των ζώων των τετραπόδων, 888

  ὁ κατόπαρδος καὶ ὁ βασιλεύς ο λέων

  ※  16ος-17ος αιώνας ⌘ Κορνάρος, Ερωτόκριτος, 2.337

  ὀρά 'χε σὰν κατόπαρδος καὶ πόδια σὰ βουβάλι

Άλλες μορφές

• γατόπαρδος

Συνώνυμα

• κατσίπαρδος
• κατσιλόπαρδος

Συγγενικά

με το κάτος

• → δείτε τις λέξεις γάτα, κάτα, γάτης, κάτης, γάτος και κάτος

με το πάρδος

• λεοντόπαρδος (λεοπάρδαλη)
• λυκόπαρδος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .