κατακάρδιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ κατακάρδιος	τὸ κατακάρδιον	οἱ, αἱ κατακάρδιοι	τὰ κατακάρδια
Γενική	τοῦ, τῆς κατακαρδίου	τοῦ κατακαρδίου	τῶν κατακαρδίων	τῶν κατακαρδίων
Δοτική	τῷ, τῇ κατακαρδίῳ	τῷ κατακαρδίῳ	τοῖς, ταῖς κατακαρδίοις	τοῖς κατακαρδίοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν κατακάρδιον	τὸ κατακάρδιον	τοὺς, τὰς κατακαρδίους	τὰ κατακάρδια
Κλητική	κατακάρδιε	κατακάρδιον	κατακάρδιοι	κατακάρδια
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			κατακαρδίω
Γενική-Δοτική			κατακαρδίοιν

Ετυμολογία

κατακάρδιος < κατα- + καρδιά

Επίθετο

κατακάρδιος, -ος, -ον

• μέσα στην καρδιά ή πάνω στην καρδιά

Δείτε επίσης

• νέα ελληνική: κατάκαρδα