κατάφασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατάφασῐς	αἱ	καταφάσεις
γενική	τῆς	καταφάσεως	τῶν	καταφάσεων
δοτική	τῇ	καταφάσει	ταῖς	καταφάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατάφασῐν	τὰς	καταφάσεις
κλητική ὦ!		κατάφασῐ		καταφάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταφάσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταφασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάφασις < κατά- + φᾰ-, μεταπτωτική βαθμίδα *bʰh₂- του θέματος για την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bʰeh₂- (με δύο σημασίες). Για τις δύο σημασίες και τις αντίστοιχες ετυμολογικές οικογένειες → δείτε τη λέξη φάσις. To συγγενικό καταφάσκω ανήκει στην οικογένεια του φημί.

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κατάφαση

Ουσιαστικό

κατάφασις, -εως θηλυκό

• επιβεβαίωση

  ≠ αντώνυμα: ἀπόφασις (άρνηση)

  Οι όροι, όπως στη λογική, στις προτάσεις:

  • «ο Σωκράτης είναι άνθρωπος» (κατάφασις: μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής)
  • «ο Σωκράτης δεν είναι άνθρωπος» (ἀπόφασις: μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής)

Συγγενικά

• καταφατικός

→ και δείτε τη λέξη φάσις

Δείτε επίσης

• για το καταφάσκω → δείτε τη λέξη φάσκω

Πηγές

• κατάφασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.