καλάπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	καλάπους	καλάποδε	καλάποδες
Γενική	καλάποδος/ (καλάπου)	καλαπόδοιν	καλαπόδων
Δοτική	καλάποδῐ	καλαπόδοιν	καλάποσῐ(ν)
Αιτιατική	καλάπουν/ καλάποδᾰ	καλάποδε	καλάποδᾰς
Κλητική	καλάπου(ς)	καλάποδε	καλάποδες

Ετυμολογία

καλάπους < κᾶλον + πούς

Ουσιαστικό

καλάπους αρσενικό

• το καλαπόδι, το ξύλινο ομοίωμα του κάτω άκρου του ποδιού που χρησιμοποιείται για την κατασκευή παπουτσιών