θνητότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	θνητότης	αἱ	θνητότητες
γενική	τῆς	θνητότητος	τῶν	θνητοτήτων
δοτική	τῇ	θνητότητῐ	ταῖς	θνητότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	θνητότητᾰ	τὰς	θνητότητᾰς
κλητική ὦ!		θνητότης		θνητότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θνητότητε
γεν-δοτ	τοῖν		θνητοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θνητότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική θνητ(ός) + -ότης < θνῄσκω

Ουσιαστικό

θνητότης θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) θνητότητα

Πηγές

• θνητότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.