θεσμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θεσμός	οι	θεσμοί
γενική	του	θεσμού	των	θεσμών
αιτιατική	τον	θεσμό	τους	θεσμούς
κλητική		θεσμέ		θεσμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεσμός < αρχαία ελληνική θεσμός < τίθημι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dʰédʰeh₁- < *dʰeh₁-

Ουσιαστικό

θεσμός αρσενικό

1. παγιωμένη πρακτική ή σχέση μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής που συχνά αποκτά επίσημη μορφή και επικυρώνεται από τη νομοθεσία

   ο θεσμός της οικογένειας

2. οργανισμός ή οργανωμένη δομή (με νομική υπόσταση) που συμβάλλει στην εξυπηρέτηση των πολιτών

   ο θεσμός των ΚΕΠ

3. (νομικός όρος) έννομη σχέση η οποία αποσκοπεί στην εκπλήρωση κάποιας κοινωνικής λειτουργίας ή σκοπού και διέπεται από την αντίστοιχη νομοθεσία
4. (κατ’ επέκταση) συνήθεια με μεγάλη σημασία για ένα άτομο ή μικρό ή μεγάλο σύνολο

   δυο μερούλες κοινών διακοπών σε κάμπινγκ έχουν γίνει πια θεσμός για την παρέα μας

Συγγενικά

αυτοθέσμιση αθεσμοθέτητος θεσμίζω θεσμικά θεσμικός θέσμιο θέσμιος

θέσμιση θεσμοθεσία θεσμοθέτης θεσμοθέτηση θεσμοθετώ θεσμοφύλακας → δείτε τη λέξη θέτω

Μεταφράσεις

    θεσμός

αγγλικά : institution (en) γαλλικά : institution (fr)