θεολογεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	θεολογεῖον	τὰ	θεολογεῖᾰ
γενική	τοῦ	θεολογείου	τῶν	θεολογείων
δοτική	τῷ	θεολογείῳ	τοῖς	θεολογείοις
αιτιατική	τὸ	θεολογεῖον	τὰ	θεολογεῖᾰ
κλητική ὦ!		θεολογεῖον		θεολογεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θεολογείω
γεν-δοτ	τοῖν		θεολογείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεολογεῖον < θεολογ(έω) + -εῖον

Ουσιαστικό

θεολογεῖον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (θέατρο) θεολογείο

Πηγές

• θεολογεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.