θεμέλιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θεμέλιος	η	θεμέλια	το	θεμέλιο
γενική	του	θεμέλιου	της	θεμέλιας	του	θεμέλιου
αιτιατική	τον	θεμέλιο	τη	θεμέλια	το	θεμέλιο
κλητική		θεμέλιε		θεμέλια		θεμέλιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θεμέλιοι	οι	θεμέλιες	τα	θεμέλια
γενική	των	θεμέλιων	των	θεμέλιων	των	θεμέλιων
αιτιατική	τους	θεμέλιους	τις	θεμέλιες	τα	θεμέλια
κλητική		θεμέλιοι		θεμέλιες		θεμέλια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

θεμέλιος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική θεμέλιος^[1]

θεμέλιος (Χρειάζεται σημείωση για το θηλυκό)

που αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται ένα οικοδόμημα
⮡ ο θεμέλιος λίθος
(μεταφορικά)
⮡ Η εμπιστοσύνη είναι ο θεμέλιος λίθος σε μια φιλία.

θεμέλιος

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
	θεμελῐο-
ονομαστική	ὁ/ἡ	θεμέλιος	τὸ	θεμέλιον
γενική	τοῦ/τῆς	θεμελίου	τοῦ	θεμελίου
δοτική	τῷ/τῇ	θεμελίῳ	τῷ	θεμελίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θεμέλιον	τὸ	θεμέλιον
κλητική ὦ!		θεμέλιε		θεμέλιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θεμέλιοι	τὰ	θεμέλιᾰ
γενική	τῶν	θεμελίων	τῶν	θεμελίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	θεμελίοις	τοῖς	θεμελίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θεμελίους	τὰ	θεμέλιᾰ
κλητική ὦ!		θεμέλιοι		θεμέλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θεμελίω	τὼ	θεμελίω
γεν-δοτ	τοῖν	θεμελίοιν	τοῖν	θεμελίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

→ και δείτε τη λέξη τίθημι

θεμέλιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
θεμέλιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.