ζευγάρωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ζευγάρωμα	τα	ζευγαρώματα
γενική	του	ζευγαρώματος	των	ζευγαρωμάτων
αιτιατική	το	ζευγάρωμα	τα	ζευγαρώματα
κλητική		ζευγάρωμα		ζευγαρώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζευγάρωμα < ζευγαρώνω

Προφορά

ΔΦΑ : /zeˈvɣa.ɾo.ma/

Ουσιαστικό

ζευγάρωμα ουδέτερο

1. η ένωση ή το ταίριασμα δύο στοιχείων
2. η σεξουαλική συνεύρεση (λέγεται κυρίως για ζώα αλλά συχνά και για ανθρώπους)

Συγγενικά

• ζευγαρώνω
• ζευγαρωτός

Μεταφράσεις

    ταίριασμα δύο στοιχείων

γαλλικά : appariement (fr)

    σεξουαλική συνεύρεση

γαλλικά : accouplement (fr)