εὐνούστερος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	εὐνούστερος	ἡ	εὐνουστέρᾱ	τὸ	εὐνούστερον
γενική	τοῦ	εὐνουστέρου	τῆς	εὐνουστέρᾱς	τοῦ	εὐνουστέρου
δοτική	τῷ	εὐνουστέρῳ	τῇ	εὐνουστέρᾳ	τῷ	εὐνουστέρῳ
αιτιατική	τὸν	εὐνούστερον	τὴν	εὐνουστέρᾱν	τὸ	εὐνούστερον
κλητική ὦ!		εὐνούστερε		εὐνουστέρᾱ		εὐνούστερον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	εὐνούστεροι	αἱ	εὐνούστεραι	τὰ	εὐνούστερᾰ
γενική	τῶν	εὐνουστέρων	τῶν	εὐνουστέρων	τῶν	εὐνουστέρων
δοτική	τοῖς	εὐνουστέροις	ταῖς	εὐνουστέραις	τοῖς	εὐνουστέροις
αιτιατική	τοὺς	εὐνουστέρους	τὰς	εὐνουστέρᾱς	τὰ	εὐνούστερᾰ
κλητική ὦ!		εὐνούστεροι		εὐνούστεραι		εὐνούστερᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὐνουστέρω	τὼ	εὐνουστέρᾱ	τὼ	εὐνουστέρω
γεν-δοτ	τοῖν	εὐνουστέροιν	τοῖν	εὐνουστέραιν	τοῖν	εὐνουστέροιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὐνούστερος < εὔν(ους) + -ούστερος

Επίθετο

εὐνούστερος

• συγκριτικός βαθμός του εὔνους

  ※  ὦ Δῆμ', ἵν' εἰδῇς ὁπότερος νῷν ἐστί σοι / εὐνούστερος, διάκρινον, ἵνα τοῦτον φιλῇς. (Αριστοφάνης, Ἱππῆς, 748)

Θετικός	Συγκριτικός	Υπερθετικός
Επίθετο
εὔνους	εὐνούστερος	εὐνούστατος
Επίρρημα
εὔνως	εὐνούστερον	εὐνούστατα