ετυμηγορία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ετυμηγορία	οι	ετυμηγορίες
γενική	της	ετυμηγορίας	των	ετυμηγοριών
αιτιατική	την	ετυμηγορία	τις	ετυμηγορίες
κλητική		ετυμηγορία		ετυμηγορίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ετυμηγορία < (ελληνιστική κοινή) ἐτυμηγορία < ἔτυμος + ἀγορεύω (το να λέει κάποιος δημόσια τι είναι αλήθεια)

ετυμηγορία θηλυκό

η απόφαση δίκης
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου είναι ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος.
η κρίση που εκφράζεται με επίσημο τρόπο ή διαδικασία για ορισμένο ζήτημα
Εσείς γιατί δεν ζητάτε εκλογές; Φοβάστε τη λαϊκή ετυμηγορία;

ετυμηγορία