επιρρεπής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επιρρεπής	η	επιρρεπής	το	επιρρεπές
γενική	του	επιρρεπούς*	της	επιρρεπούς	του	επιρρεπούς
αιτιατική	τον	επιρρεπή	την	επιρρεπή	το	επιρρεπές
κλητική		επιρρεπή(ς)		επιρρεπής		επιρρεπές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επιρρεπείς	οι	επιρρεπείς	τα	επιρρεπή
γενική	των	επιρρεπών	των	επιρρεπών	των	επιρρεπών
αιτιατική	τους	επιρρεπείς	τις	επιρρεπείς	τα	επιρρεπή
κλητική		επιρρεπείς		επιρρεπείς		επιρρεπή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

επιρρεπής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπιρρεπής < αρχαία ελληνική ἐπιρρέπω < ἐπι- + ῤέπω

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pi.ɾeˈpis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πιρ‐ρ‐επής

Επίθετο

επιρρεπής, -ής, -ές

• που έχει τάση να κάνει κάτι (συχνά αρνητικό)

  ⮡  το συνεχές στρες μάς κάνει επιρρεπείς στις αρρώστιες

  ≈ συνώνυμα: ευεπίφορος

Μεταφράσεις

    επιρρεπής

αγγλικά : inclined (en), prone (en) γαλλικά : enclin (fr), sujet (fr) εσπεράντο : inklina (eo)