επινοητικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

επινοητικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπινοητικῶς < ἐπινοητικός. Συγχρονικά αναλύεται σε επινοητικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

επινοητικώς

• (παρωχημένο, λόγιο) επινοητικά

Μεταφράσεις

    επινοητικώς

→ δείτε τη λέξη επινοητικά

Πηγές

• «επινοητικός (& επινοητικά, -ώς)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)