επιμονή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιμονή	οι	επιμονές
γενική	της	επιμονής	των	επιμονών
αιτιατική	την	επιμονή	τις	επιμονές
κλητική		επιμονή		επιμονές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιμονή < αρχαία ελληνική ἐπιμονή < ἐπιμένω < ἐπί + μένω

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pi.moˈni/

Ουσιαστικό

επιμονή θηλυκό

1. το να επιμένει κάποιος
2. (κατ’ επέκταση) πείσμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις επιμένω, επί και μένω

Δείτε επίσης

• εμμονή

Μεταφράσεις

    επιμονή

αγγλικά : persistence (en), insistence (en), tenacity (en) γαλλικά : persévérance (fr) ρωσικά : упорство (ru)