επίκριμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	επίκριμα	τα	επικρίματα
γενική	του	επικρίματος	των	επικριμάτων
αιτιατική	το	επίκριμα	τα	επικρίματα
κλητική		επίκριμα		επικρίματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίκριμα < ελληνιστική κοινή ἐπίκριμα < αρχαία ελληνική ἐπικρίνω < ἐπί + κρίνω

Ουσιαστικό

επίκριμα ουδέτερο

• (αρχαιοπρεπές) απόφαση, ένταλμα

Πολυλεκτικοί όροι

• κλητήριο επίκριμα: (νομικός όρος) έγγραφο με το οποίο κλητεύεται αγνώστου διαμονής κατηγορούμενος

Δείτε επίσης

• κλητήριο θέσπισμα

Μεταφράσεις

    επίκριμα

→ δείτε τις λέξεις απόφαση και ένταλμα