ενδείκτης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ενδείκτης	οι	ενδείκτες
γενική	του	ενδείκτη	των	ενδεικτών
αιτιατική	τον	ενδείκτη	τους	ενδείκτες
κλητική		ενδείκτη		ενδείκτες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενδείκτης < ελληνιστική κοινή ἐνδείκτης < αρχαία ελληνική ἐνδείκνυμι < δείκνυμι ((σημασιολογικό δάνειο) αγγλική marker / pointer)

Ουσιαστικό

ενδείκτης αρσενικό

1. συσκευή ή όργανο που προβάλλει ενδείξεις
2. (γλωσσολογία) λέξη ή πολυλεκτικός όρος που αποσαφηνίζει την πορεία της σκέψης ή συμβάλλει στην οργάνωση του κειμένου

Δείτε επίσης

• http://www.greek-language.gr

Μεταφράσεις

    ενδείκτης

αγγλικά : marker (en)(2), pointer (en)(2)