εγκαλλώπισμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	εγκαλλώπισμα	τα	εγκαλλωπίσματα
γενική	του	εγκαλλωπίσματος	των	εγκαλλωπισμάτων
αιτιατική	το	εγκαλλώπισμα	τα	εγκαλλωπίσματα
κλητική		εγκαλλώπισμα		εγκαλλωπίσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εγκαλλώπισμα < ελληνιστική κοινή ἐγκαλλώπισμα < ἐγκαλλωπίζομαι < ἐν + κάλλος + ὤψ (< πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₃okʷ- / *h₃ekʷ-)

Προφορά

ΔΦΑ : /eŋ.ɡaˈlo.pi.zma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐γκαλ‐λώ‐πι‐σμα

παλιότερος συλλαβισμός : εγ‐καλ‐λώ‐πι‐σμα

Ουσιαστικό

εγκαλλώπισμα ουδέτερο

1. (αρχαιοπρεπές) το αποτέλεσμα του ἐγκαλλωπίζω
2. κάτι για το οποίο κάποιος καμαρώνει και υπερηφανεύεται, καύχημα, αγλάισμα ή καμάρι

Άλλες μορφές

• καλλωπισμός

Μεταφράσεις

    εγκαλλώπισμα

→ δείτε τη λέξη καλλωπισμός