δόκος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δόκος < από το ρήμα δοκέω-δοκῶ < από τη ρίζα -δοκ που προήλθε από μετάπτωση από τη ρίζα -δεκ < από την πρωοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα -dek̑

Ουσιαστικό

δόκος αρσενικό

• υποψία, υποκειμενικότητα, δοξασία, άποψη

Συγγενικά

• δόξα
• δόκιμος
• δέχομαι
• δοχείο