διερώτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διερώτηση	οι	διερωτήσεις
γενική	της	διερώτησης*	των	διερωτήσεων
αιτιατική	τη	διερώτηση	τις	διερωτήσεις
κλητική		διερώτηση		διερωτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διερωτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διερώτηση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα διερώτη(σις) + -ση < διερωτώμαι < αρχαία ελληνική διερωτάω / διερωτῶ < διά δι- < ἐρωτάω

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.eˈɾo.ti.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐ε‐ρώ‐τη‐ση

Ουσιαστικό

διερώτηση θηλυκό

1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διερωτώμαι
2. για τον ναυτικό όρο → δείτε στην καθαρεύουσα, το διερώτησις

Μεταφράσεις

    διερώτηση

ισπανικά : interpelación (es)

Πηγές

• s.v. «διερωτώμαι» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)