διδακτήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	διδακτήριον	τὰ	διδακτήριᾰ
γενική	τοῦ	διδακτηρίου	τῶν	διδακτηρίων
δοτική	τῷ	διδακτηρίῳ	τοῖς	διδακτηρίοις
αιτιατική	τὸ	διδακτήριον	τὰ	διδακτήριᾰ
κλητική ὦ!		διδακτήριον		διδακτήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διδακτηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		διδακτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διδακτήριον < αρχαία ελληνική διδάσκω < πρωτοελληνική *di-dəs-skō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dens- (χρησιμοποιώ πνευματικές δυνάμεις)

Ουσιαστικό

διδακτήριον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) απόδειξη, τεκμήριο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη διδάσκω