διανυκτέρευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διανυκτέρευσῐς	αἱ	διανυκτερεύσεις
γενική	τῆς	διανυκτερεύσεως	τῶν	διανυκτερεύσεων
δοτική	τῇ	διανυκτερεύσει	ταῖς	διανυκτερεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διανυκτέρευσῐν	τὰς	διανυκτερεύσεις
κλητική ὦ!		διανυκτέρευσῐ		διανυκτερεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διανυκτερεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		διανυκτερευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διανυκτέρευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διανυκτερεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

διανυκτέρευσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η διανυκτέρευση

Πηγές

• διανυκτέρευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.