διαμελισμός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διαμελισμός	οι	διαμελισμοί
γενική	του	διαμελισμού	των	διαμελισμών
αιτιατική	τον	διαμελισμό	τους	διαμελισμούς
κλητική		διαμελισμέ		διαμελισμοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαμελισμός < ελληνιστική κοινή διαμελισμός < διαμελ(ίζω) + -ισμός

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.a.mε.li.ˈzmɔs/ και /ðʝa.mε.li.ˈzmɔs/

Ουσιαστικό

διαμελισμός αρσενικό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαμελίζω
  1. βίαιος αποχωρισμός των μελών από το σώμα που επιφέρει το θάνατο
  2. η διαίρεση μιας χώρας σε ανεξάρτητα κράτη

Άλλες μορφές

• διαμέλιση

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις διαμελίζω και μέλος

Εκφράσεις

• οριζόντιος διαμελισμός: (γεωλογία) (γεωγραφία) το σύνολο των ακτογραφικών στοιχείων: ακτές, κόλποι, πελάγη, χερσόνησοι, κλπ.
• κάθετος διαμελισμός: (γεωλογία) (γεωγραφία) το ανάγλυφο του εδάφους που περιλαμβάνει στοιχεία όπως βουνά, πεδιάδες κλπ

Μεταφράσεις

    διαμελισμός

αγγλικά : dismemberment (en), partition (en)

γαλλικά : démembrement (fr), partition (fr)