δίκοπη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δίκοπη	οι	δίκοπες
γενική	της	δίκοπης	των	δίκοπων
αιτιατική	τη	δίκοπη	τις	δίκοπες
κλητική		δίκοπη		δίκοπες
Κατηγορία όπως «ασημόσκονη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δίκοπη < ουσιαστικοποιημένο θηλυκού γένους του επιθέτου δίκοπος (αναφορά στη δίκοπη λεπίδα)

Ουσιαστικό

δίκοπη θηλυκό

• (αργκό, παρωχημένο) το μαχαίρι που είχαν επάνω τους οι παλιοί μάγκες, διάφορα άτομα του περιθωρίου ή του υποκόσμου

  ※  το κούφιο και η δίκοπη είναι η συντροφιά του

  Ρεμπέτικο «Ο Νίκος ο τρελάκιας» (1933) των Ανέστου Δελλιά (μουσική, φωνή) και Νίκου Μάθεση (στίχοι).

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δίκοπη

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του δίκοπος

Ομώνυμα / Ομόηχα

• δίκοποι