δάκτυλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δάκτυλος	οι	δάκτυλοι
γενική	του	δακτύλου & δάκτυλου	των	δακτύλων
αιτιατική	τον	δάκτυλο	τους	δακτύλους
κλητική		δάκτυλε		δάκτυλοι
Κατηγορία όπως «όροφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δάκτυλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δάκτυλος. Δείτε και το δάχτυλο

Ουσιαστικό

δάκτυλος αρσενικό

1. (λόγιο) το δάχτυλο
2. το άτομο ή η δύναμη που κρυφά κατευθύνει τις εξελίξεις προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση

   ↪ ο ξένος δάκτυλος

3. (μετρική) μετρικός πόδας που αποτελείται από μια μακρά (ή τονισμένη) συλλαβή και δύο βραχείες (ή άτονες) (—‿‿)

   ※  Αχ! και να | γύ-ρι-ζαν, | να ‘ρχον-ταν | πίσω _ (Ιωάννης Πολέμης, Χαμένα χρόνια)

Συγγενικές λέξεις

• δακτυλικός

→ και δείτε τη λέξη δάχτυλο

Μεταφράσεις

    δάκτυλος