γεωπόνος
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο/η | γεωπόνος | οι | γεωπόνοι |
| γενική | του/της | γεωπόνου | των | γεωπόνων |
| αιτιατική | τον/τη | γεωπόνο | τους/τις | γεωπόνους |
| κλητική | γεωπόνε | γεωπόνοι | ||
| Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- γεωπόνος < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική géopone < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή γεωπόνος < αρχαία ελληνική γῆ + πόνος. Μορφολογικά, γεω- + -πόνος
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ʝe.oˈpo.nos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐ω‐πό‐νος
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γεωπόνος[1] αρσενικό ή θηλυκό
Συγγενικά
επεξεργασία- γεωπονία
- γεωπονικός
- → δείτε τις λέξεις γη και πόνος
Μεταφράσεις
επεξεργασία
γεωπόνος
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ γεωπόνος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | γεωπόνος | οἱ | γεωπόνοι | ||||
| γενική | τοῦ | γεωπόνου | τῶν | γεωπόνων | ||||
| δοτική | τῷ | γεωπόνῳ | τοῖς | γεωπόνοις | ||||
| αιτιατική | τὸν | γεωπόνον | τοὺς | γεωπόνους | ||||
| κλητική ὦ! | γεωπόνε | γεωπόνοι | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | γεωπόνω | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | γεωπόνοιν | ||||||
| 2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
γεωπόνος αρσενικό
Συγγενικά
επεξεργασία Πηγές
επεξεργασία
- γεωπόνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- γεωπόνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.