γελωτοποιός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γελωτοποιός	οι	γελωτοποιοί
γενική	του	γελωτοποιού	των	γελωτοποιών
αιτιατική	τον	γελωτοποιό	τους	γελωτοποιούς
κλητική		γελωτοποιέ		γελωτοποιοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γελωτοποιός < αρχαία ελληνική < γέλως + ποιῶ

Ουσιαστικό

γελωτοποιός αρσενικό

1. κωμικός που διασκέδαζε τη βασιλική αυλή
2. ο κλόουν
3. αυτός που κάνει τους άλλους να γελούν

   είναι ο γελωτοποιός της παρέας

Μεταφράσεις

    ο κωμικός της αυλής

αγγλικά : jester (en) γαλλικά : bouffon (fr) (1), clown (es) (2) ισπανικά : bufón (es) (1), payaso (es) (2), gracioso (es) (3)