γελωτοποιός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γελωτοποιός	οι	γελωτοποιοί
γενική	του	γελωτοποιού	των	γελωτοποιών
αιτιατική	τον	γελωτοποιό	τους	γελωτοποιούς
κλητική		γελωτοποιέ		γελωτοποιοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γελωτοποιός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γελωτοποιός < γέλως + -ποιός (ποιῶ)

Ουσιαστικό

γελωτοποιός αρσενικό

1. (επάγγελμα) κωμικός που διασκέδαζε τη βασιλική αυλή
2. αυτός που κάνει τους άλλους να γελούν

   ⮡  είναι ο γελωτοποιός της παρέας

   → δείτε και πλακατζής

Δείτε επίσης

• κλόουν
• παλιάτσος

Μεταφράσεις

    ο κωμικός της αυλής

αγγλικά : jester (en) γαλλικά : bouffon (fr) ισπανικά : bufón (es)

    άλλες σημασίες

→ δείτε τις λέξεις κλόουν, παλιάτσος και πλακατζής