γάποτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	γάποτος	τὸ	γάποτον
γενική	τοῦ/τῆς	γαπότου	τοῦ	γαπότου
δοτική	τῷ/τῇ	γαπότῳ	τῷ	γαπότῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	γάποτον	τὸ	γάποτον
κλητική ὦ!		γάποτε		γάποτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	γάποτοι	τὰ	γάποτᾰ
γενική	τῶν	γαπότων	τῶν	γαπότων
δοτική	τοῖς/ταῖς	γαπότοις	τοῖς	γαπότοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	γαπότους	τὰ	γάποτᾰ
κλητική ὦ!		γάποτοι		γάποτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	γαπότω	τὼ	γαπότω
γεν-δοτ	τοῖν	γαπότοιν	τοῖν	γαπότοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γάποτος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

γάποτος, -ος, -ον δωρικός τύπος του γήποτος

• (για σπονδές) που μπορεί να τις καταπιεί η γη, που απορροφάται από τη γη

  ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Πέρσαι, στίχ. 621 (621-622)

  γαπότους δ᾽ ἐγὼ | τιμὰς προπέμψω τάσδε νερτέροις θεοῖς.,

  ενώ εγώ θα στείλω |αυτές τις προσφορές, που απορροφούνται απ' τη γη στους θεούς του κάτω κόσμου.

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις γῆ και πίνω

Πηγές

• γάποτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γάποτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.