βωμολόχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	βωμολόχος	οι	βωμολόχοι
γενική	του/της	βωμολόχου	των	βωμολόχων
αιτιατική	τον/τη	βωμολόχο	τους/τις	βωμολόχους
κλητική		βωμολόχε		βωμολόχοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βωμολόχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βωμολόχος < βωμός + λοχάω (ενεδρεύω)

Ουσιαστικό

βωμολόχος αρσενικό ή θηλυκό

• αισχρολόγος

Συνώνυμα

• χυδαιολόγος
• αθυρόστομος

Συγγενικά

• βωμολοχία
• βωμολοχώ

Μεταφράσεις

    αθυρόστομος

αγγλικά : foulmouthed (en) γαλλικά : ordurier (fr) ιταλικά : boccaccia (it)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

βωμολόχος < βωμ(ός) + -ο- + -λόχος λοχάω (ενεδρεύω)

Ουσιαστικό

βωμολόχος

1. εκείνος που ενεδρεύει στον βωμό (για να κλέψει το σφάγιο)
2. εκείνος που θα έκανε το οτιδήποτε, τιποτένιο ή γελοίο, για ένα γεύμα· χυδαίος

Συγγενικά

• βωμολοχία
• βωμολοχικός
• βωμολοχέω
• βωμολόχευμα
• βωμολοχεύομαι

Πηγές

• βωμολόχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βωμολόχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.