βρόμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βρόμα	οι	βρόμες
γενική	της	βρόμας		—
αιτιατική	τη	βρόμα	τις	βρόμες
κλητική		βρόμα		βρόμες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρόμα < μεσαιωνική ελληνική *βρόμα (όπως βρομιάρης) < αρχαία ελληνική βρομέω / βρομῶ < βρέμω. Για τη γραφή με όμικρον ή ωμέγα → δείτε τη λέξη βρομώ

• δείτε και το αρχαίο ουδέτερο ουσιαστικό βρῶμα (φαγητό), από τη φράση σκωλήκων βρῶμα καὶ δυσωδία

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈvɾo.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βρό‐μα

τονικό παρώνυμο: βρομά

Ουσιαστικό

βρόμα θηλυκό

1. δυσάρεστη μυρωδιά

   ≈ συνώνυμα: δυσοσμία

2. η έλλειψη καθαριότητας

   ⮡ το σπίτι είναι μες στη βρόμα, έχουμε να καθαρίσουμε δυο βδομάδες

   ≈ συνώνυμα: ακαθαρσία

3. για πράξη ανήθικη

   έκφραση: βγάζω βρόμα (αποκαλύπτω σκάνδαλα και προστυχιές)

4. (μεταφορικά) ανήθικη, πρόστυχη γυναίκα

Άλλες γραφές

• βρώμα → δείτε τη λέξη βρομώ για τη γραφή με ωμέγα

Εκφράσεις

• βρόμα και δυσωδία

Συγγενικά

• βρομιά
• βρόμικος
• βρομερός
• βρομίζω

→ και δείτε τη λέξη βρομάω

Μεταφράσεις

    βρόμα

αγγλικά : stench (en), stink (en) γαλλικά : puanteur (fr), saleté (fr), crasse (fr)