βλαστάριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βλαστάριον < βλαστ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -άριον

Ουσιαστικό

βλαστάριον ουδέτερο

1. (βοτανική) το βλαστάρι, νέος βλαστός
2. (μεταφορικά) νέο δημιούργημα
3. (μεταφορικά) το τέκνο, το παιδί

Άλλες μορφές

• βλαστάρι

Συγγενικά

• βλασταράκιν

→ και δείτε τη λέξη βλαστάνω

Πηγές

• βλαστάριον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• βλαστάρι -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].