βλάχος

Δείτε επίσης : Βλάχος

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βλάχος	οι	βλάχοι
γενική	του	βλάχου	των	βλάχων
αιτιατική	τον	βλάχο	τους	βλάχους
κλητική		βλάχο		βλάχοι
όπως «υπνάκος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βλάχος < μεσαιωνική ελληνική Βλάχος < πρωτοσλαβική *volxъ < πρωτογερμανική *walhaz ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

βλάχος αρσενικό (θηλυκό: βλάχα)

που εκτός από τη μητρική του γλώσσα (π.χ. ελληνικά) μιλάει και τη βλάχικη
(μεταφορικά) επαρχιώτης
≈ συνώνυμα: χωριάτης

≠ αντώνυμα: πρωτευουσιάνος
(μεταφορικά) (μειωτικό) που δεν έχει αποκτήσει τους τρόπους, τη νοοτροπία και την προφορά των κατοίκων της πρωτεύουσας
≈ συνώνυμα: αγροίκος, άξεστος
(ιχθυολογία) είδος ψαριού (Polyprion americanum - Πολυπρίων ο αμερικανός), συγγενές του ροφού, της σφυρίδας και της στήρας, ανήκει στην οικογένεια των σερανιδών
≈ συνώνυμα: πίγκα

εμείς οι βλάχοι, όπως λάχει: το λέει κάποιος που είναι βολικός και προσαρμόζεται εύκολα
πονηρός ο βλάχος: λέγεται για κάποιον που τελικά φέρθηκε έξυπνα