βερέμι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βερέμι	τα	βερέμια
γενική	του	βερεμιού	των	βερεμιών
αιτιατική	το	βερέμι	τα	βερέμια
κλητική		βερέμι		βερέμια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βερέμι < (άμεσο δάνειο) τουρκική verem (φυματίωση) < αραβική ورم (waram, πρήξιμο, νεόπλασμα)

Προφορά

ΔΦΑ : /veˈɾe.mi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βε‐ρέ‐μι

ομόηχο: Βερέμη

Ουσιαστικό

βερέμι ουδέτερο

1. (παρωχημένο, ιδιωματικό, ιατρική) φυματίωση, φθίση, χτικιό
2. (μεταφορικά, ιδιωματικό) μαράζι, θλίψη
3. (ναυτικός όρος, ιδιωματισμός) η κλίση στα πλευρά του καταστρώματος

Συγγενικά

• βερέμης
• Βερέμης (επώνυμο)
• βερεμιάρης
• βερεμίζω / βερεμιάζω
• βερέμικος
• βερεμλής

Μεταφράσεις

    θλίψη

→ δείτε τις λέξεις φυματίωση, μαράζι και θλίψη

    (ναυτικός όρος)