βασίλειον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βᾰσιλειο-
ονομαστική	τὸ	βασίλειον	τὰ	βασίλειᾰ
γενική	τοῦ	βασιλείου	τῶν	βασιλείων
δοτική	τῷ	βασιλείῳ	τοῖς	βασιλείοις
αιτιατική	τὸ	βασίλειον	τὰ	βασίλειᾰ
κλητική ὦ!		βασίλειον		βασίλειᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βασιλείω
γεν-δοτ	τοῖν		βασιλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βασίλειον < βασιλ(εύς) + -ειον

Ουσιαστικό

βασίλειον ουδέτερο

1. παλάτι
2. βασιλικό θησαυροφυλάκιο
3. (ελληνιστική σημασία) πρωτεύουσα αυτοκρατορίας
4. (ελληνιστική σημασία) διάδημα

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : βασιλήϊον

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) βασίλειον: βασίλειο

Πηγές

• βασίλειον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βασίλειον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.