αχλή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αχλή	οι	αχλές
γενική	της	αχλής	των	αχλών
αιτιατική	την	αχλή	τις	αχλές
κλητική		αχλή		αχλές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αχλή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀχλ(ύς) + -ή (μεταπλασμός κατά τα θηλυκά ουσιαστικά σε -ή)

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈxli/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐χλή

ομόηχο: αχλύ

Ουσιαστικό

αχλή θηλυκό

1. (λόγιο, κυριολεκτικά) θολούρα της ατμόσφαιρας που προέρχεται από ατμοσφαιρική υγρασία, σκόνη και (κατ’ επέκταση) ομίχλη, καταχνιά

   ≈ συνώνυμα: καταχνιά, πούσι, ομίχλη, άχνα, άχνη

2. (λόγιο, μεταφορικά) θαμπάδα, αχνάδα

Άλλες μορφές

• αχλύς (λόγιο)

Μεταφράσεις

    αχλή

αγγλικά : mist (en) γαλλικά : brume (fr) γερμανικά : Dunst (de)

    (μεταφορική σημασία)

αγγλικά : mist (en), blur (en)