αφοπλιστικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αφοπλιστικός	η	αφοπλιστική	το	αφοπλιστικό
γενική	του	αφοπλιστικού	της	αφοπλιστικής	του	αφοπλιστικού
αιτιατική	τον	αφοπλιστικό	την	αφοπλιστική	το	αφοπλιστικό
κλητική		αφοπλιστικέ		αφοπλιστική		αφοπλιστικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αφοπλιστικοί	οι	αφοπλιστικές	τα	αφοπλιστικά
γενική	των	αφοπλιστικών	των	αφοπλιστικών	των	αφοπλιστικών
αιτιατική	τους	αφοπλιστικούς	τις	αφοπλιστικές	τα	αφοπλιστικά
κλητική		αφοπλιστικοί		αφοπλιστικές		αφοπλιστικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αφοπλιστικός < (αφοπλίζω) αφοπλισ + -τικός, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική désarmant ή από την αγγλική disarming Αναλύεται σε αφ- + οπλισ- + -τικός

Προφορά

ΔΦΑ : /a.fo.pli.stiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐φο‐πλι‐στι‐κός

παρώνυμο: εφοπλιστικός

Επίθετο

αφοπλιστικός, -ή, -ό

1. που κατακτά τους άλλους με κάποια αρετή ή προσόν του, που σταματά με το προσόν αυτό οποιαδήποτε τάση του άλλου για αρνητική ή επιθετική συμπεριφορά, που γοητεύει

   ⮡  Μ' αυτό το αφοπλιστικό χαμόγελο πώς μπορώ να τη μαλώσω; Τη συγχωρώ αμέσως.

2. (κυριολεκτικά) ο σχετικός με τον αφοπλισμό

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αφοπλίζω, οπλίζω και όπλο

Αντώνυμα

• εξοπλιστικός (κυριολεκτικά)

Μεταφράσεις

    αφοπλιστικός

αγγλικά : disarming (en), ingratiating (en)(1) γαλλικά : désarmant (fr)