ατραπός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ατραπός	οι	ατραποί
γενική	της	ατραπού	των	ατραπών
αιτιατική	την	ατραπό	τις	ατραπούς
κλητική		ατραπέ		ατραποί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ατραπός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀτραπός < ἀ- αθροιστικό + τραπέω / τραπῶ (πατάω σταφύλια)

Ουσιαστικό

ατραπός θηλυκό

1. (λόγιο) μονοπάτι ή πέρασμα που δύσκολα το ακολουθεί κανείς

   ※  Τοιαῦτά τινα ἀνελογίζετο ὁ πτωχὸς αἰπόλος, ὁ βόσκων ὀλίγας αἶγας εἰς τὸ κατάμερον τῶν Τριῶν Σταυρῶν καὶ ἀνήρχετο δρομαίως τὴν ἰδίαν ἀτραπόν, δι’ ἧς εἶχε κατέλθει εἰς τὸ φρούριον. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ο φτωχός άγιος)

   ≈ συνώνυμα: δρομάκος, μονοπάτι, στενωπός

2. (μεταφορικά) η κατεύθυνση της εξέλιξης μιας κατάστασης

   η υπόθεση πήρε απρόσμενη τροπή, και η τύχη του οδεύει πλέον προς άγνωστες ατραπούς και αχαρτογράφητα νερά

Σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα οδηγούνται σε επικίνδυνες ατραπούς.

1. ≈ συνώνυμα: μονοπάτι, οδός

Μεταφράσεις

    ατραπός

αρχαία ελληνικά : ἀτραπός αγγλικά : byroad (en), path (en), track (en), trail (en) γαλλικά : sentier (fr), chemin (fr) γερμανικά : Fußweg (de) Pfad (de)