αρκτοτρόφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	αρκτοτρόφος	οι	αρκτοτρόφοι
γενική	του/της	αρκτοτρόφου	των	αρκτοτρόφων
αιτιατική	τον/την	αρκτοτρόφο	τους/τις	αρκτοτρόφους
κλητική		αρκτοτρόφε		αρκτοτρόφοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρκτοτρόφος < ελληνιστική κοινή ἀρκτοτρόφος, μορφολογικά αναλύεται άρκτ(ος) + -ο- + -τρόφος

Προφορά

ΔΦΑ : /aɾ.ktoˈtɾo.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αρ‐κτο‐τρό‐φος

Ουσιαστικό

αρκτοτρόφος αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα)
  1. αυτός/ή που εκτρέφει αρκούδες
  2. (ειδικότερα, παρωχημένο) ο αρκουδιάρης

Μεταφράσεις

    αρκτοτρόφος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• αρκτοτρόφος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)