απών

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απών & απόντας	η	απούσα	το	απόν
γενική	του	απόντος & απόντα	της	απούσας & απούσης*	του	απόντος
αιτιατική	τον	απόντα	την	απούσα	το	απόν
κλητική		απών & απόντα		απούσα		απόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απόντες	οι	απούσες	τα	απόντα
γενική	των	απόντων	των	απουσών	των	απόντων
αιτιατική	τους	απόντες	τις	απούσες	τα	απόντα
κλητική		απόντες		απούσες		απόντα
Οι αρχαίες καταλήξεις: -ών, -οῦσα, -όν Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'παρών', Κατηγορία όπως «παρών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απών < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπών, μετοχή ενεστώτα του ρήματος ἄπειμι

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πών

ομόηχο: απόν

Μετοχή

απών, -ούσα, -όν

• που απουσιάζει από κάπου, π.χ. κάποια συνάθροιση, ενώ θα έπρεπε ή αναμενόταν να είναι εκεί

Άλλες μορφές

• απόντας

Αντώνυμα

• παρών

Συγγενικές λέξεις

• απουσία
• απουσιάζω

Μεταφράσεις

    απών

αγγλικά : absent (en) γαλλικά : absent (fr) ιταλικά : assente (it)

Πηγές

• «απών» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Ετυμολογία

απών < μετοχή ενεστώτα του ρήματος ἄπειμι

Πηγές

• «απών» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «απών» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.