απών

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απών & απόντας	η	απούσα	το	απόν
γενική	του	απόντος & απόντα	της	απούσας & απούσης*	του	απόντος
αιτιατική	τον	απόντα	την	απούσα	το	απόν
κλητική		απών & απόντα		απούσα		απόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απόντες	οι	απούσες	τα	απόντα
γενική	των	απόντων	των	απουσών	των	απόντων
αιτιατική	τους	απόντες	τις	απούσες	τα	απόντα
κλητική		απόντες		απούσες		απόντα
Οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -ών, -οῦσα, -όν Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'παρών', Κατηγορία όπως «παρών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απών < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπών, μετοχή ενεστώτα του ρήματος ἄπειμι

Μορφολογικά αναλύεται σε απ- + μετοχή ων. Και ουσιαστικοποιημένο

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πών

ομόηχο: απόν

Μετοχή

απών, -ούσα, -όν (μετοχή ενεργητικού ενεστώτα)

• (λόγιο) που απουσιάζει από κάπου, π.χ. κάποια συνάθροιση, ενώ θα έπρεπε ή αναμενόταν να είναι εκεί

Άλλες μορφές

• απόντας

Αντώνυμα

• παρών

Συγγενικά

• απουσία
• απουσιάζω

Μεταφράσεις

    απών

αγγλικά : absent (en) γαλλικά : absent (fr) ιταλικά : assente (it)

Ουσιαστικό

απών αρσενικό

• (λόγιο) αυτός που είναι απών, που απουσιάζει

  ↪ Να γράψετε τα ονόματα των απόντων στο απουσιολόγιο.

Άλλες μορφές

• απόντας

Αντώνυμα

• παρών

Πηγές

• απών - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• απών - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• απών -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας