αποίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποίκηση	οι	αποικήσεις
γενική	της	αποίκησης*	των	αποικήσεων
αιτιατική	την	αποίκηση	τις	αποικήσεις
κλητική		αποίκηση		αποικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποίκηση < ἀποίκησις < ἀποικέω, -ῶ

Ουσιαστικό

αποίκηση θηλυκό

• η εγκατάσταση ενός αριθμού αποίκων σε ξένη χώρα

κατά τη διάρκεια των ερευνών της στα βενετικά αρχεία , εντόπισε μερικά έγγραφα για την αποίκηση της Ακυληίας από Έλληνες το ΙΗ΄ αιώνα (Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών, τόμος 52, Ακαδημία Αθηνών, 1977, σελ. 277)

Συνώνυμα

• αποικισμός

Μεταφράσεις

    αποίκηση

αγγλικά : colonization (en) γαλλικά : colonisation (fr)