αντίδικος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αντίδικος	οι	αντίδικοι
γενική	του	αντιδίκου & αντίδικου	των	αντιδίκων & αντίδικων
αιτιατική	τον	αντίδικο	τους	αντιδίκους & αντίδικους
κλητική		αντίδικε		αντίδικοι
όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίδικος < αρχαία ελληνική ἀντίδικος

Ουσιαστικό

αντίδικος αρσενικό ή θηλυκό

• (νομική) ο αντίπαλος διάδικος σε μία δικαστική διαμάχη

πτώση	ενικός
ονομαστική	αντίδικος	αντίδικη	αντίδικο
γενική	αντίδικου	αντίδικης	αντίδικου
αιτιατική	αντίδικο	αντίδικη	αντίδικο
κλητική	αντίδικε	αντίδικη	αντίδικο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αντίδικοι	αντίδικες	αντίδικα
γενική	αντίδικων	αντίδικων	αντίδικων
αιτιατική	αντίδικους	αντίδικες	αντίδικα
κλητική	αντίδικοι	αντίδικες	αντίδικα

Επίθετο

αντίδικος, -η, -ο

• που αντιδικεί

Συνώνυμα

• αντίπαλος
• εχθρικός

Συγγενικές λέξεις

• αντιδικία
• αντιδικώ
• → δείτε τις λέξεις αντί και δίκη

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : adverse party (en), opponent (en)

    επίθετο

αγγλικά : adversary (en), hostile (en), opposing (en)