αντάμης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αντάμης	οι	αντάμηδες
γενική	του	αντάμη	των	αντάμηδων
αιτιατική	τον	αντάμη	τους	αντάμηδες
κλητική		αντάμη		αντάμηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντάμης < τουρκική adam (άνδρας)

Ουσιαστικό

αντάμης αρσενικό (θηλυκό αντάμισσα), και αδάμης

• θαρραλέος, παλικαράς, εριστικός

  ※  και ο Μουλάς το Σταματιό πούναι αντάμης πρώτης όλοι πρωτοπαλλήκαρα, κ' ο Κουλουλιάς ο βλάμης που για τ' ανεκατώματα είναι σωστός αντάμης, κ' άλλοι καμπόσοι βούθησαν σ' εκείνα τα τερτίπια (Ιστορία της Νήσου Ικαρίας, Χαραλάμπου Γ. Παμφίλη, 1980, σελ. 224)

Μεταφράσεις

    αντάμης