αναθύμημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αναθύμημα	τα	αναθυμήματα
γενική	του	αναθυμήματος	των	αναθυμημάτων
αιτιατική	το	αναθύμημα	τα	αναθυμήματα
κλητική		αναθύμημα		αναθυμήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναθύμημα < μεσαιωνική ελληνική ἀναθύμημα < μεσαιωνική ελληνική ἀναθυμῶ

Ουσιαστικό

αναθύμημα ουδέτερο

1. η ανάμνηση, η ανάκληση κάποιου γεγονότος ή μιας κατάστασης στο νου από το παρελθόν
2. το ενθύμιο, το αναμνηστικό

Συγγενικά

• αναθυμάμαι και αναθυμούμαι
• αναθύμηση
• αναθυμίζω
• αναθυμώ

Μεταφράσεις

    αναθύμημα

αγγλικά : memory (en), recollection (en)