αναθυμίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αναθυμίαση	οι	αναθυμιάσεις
γενική	της	αναθυμίασης*	των	αναθυμιάσεων
αιτιατική	την	αναθυμίαση	τις	αναθυμιάσεις
κλητική		αναθυμίαση		αναθυμιάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναθυμιάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναθυμίαση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀναθυμίασις

Προφορά

ΔΦΑ : /a.na.θiˈmi.a.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐θυ‐μί‐α‐ση

Ουσιαστικό

αναθυμίαση θηλυκό

• τα συνήθως αλλά όχι πάντα δύσοσμα, δυσάρεστα -για την πνιγηρότητα που ίσως προκαλούν- ή και τοξικά αέρια τα οποία προέρχονται από διάφορες πηγές -είτε από καύση ουσιών, είτε από σήψη είτε από χημικές αντιδράσεις που αναδίδουν ατμούς.

• ⮡  Το παιχνίδι με τις φωτιές στη χωματερή των Άνω Λιοσίων, το πληρώνουν οι κάτοικοι γειτονικών περιοχών που κινητοποιήθηκαν, αφού η ζωή τους έχει γίνει αφόρητη λόγω των αναθυμιάσεων

Μεταφράσεις

    αναθυμίαση

αγγλικά : fume (en), effluvium (en) γαλλικά : émanation (fr)