ανάθεμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ανάθεμα	τα	αναθέματα
γενική	του	αναθέματος	των	αναθεμάτων
αιτιατική	το	ανάθεμα	τα	αναθέματα
κλητική		ανάθεμα		αναθέματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάθεμα < (ελληνιστική κοινή) ἀνάθεμα

Ουσιαστικό

ανάθεμα ουδέτερο

1. η κατάρα

   ※  «Ένα παιδί μας αξίωσε ο Θεός να κάνουμε Αναστάση» με λέει «και κείνο μας το πήρε η ξενιτιά. Ανάθεμα τον τόπο μας που δε μπορεί να τρέψει τα παιδιά του (Δημήτριος Βασιλειάδης, Ένας αλλιώτικος κόσμος, Ταξίδι στο Σινσινάτι (Τρίτο τριλογίας) )

2. ο αφορισμός εντός της εκκλησιαστικής κοινωνίας
3. (παρωχημένο) σωρός από πέτρες που έριχναν οι διαβάτες, σε τόπο εγκλήματος, λέγοντας "ανάθεμα" (αφιέρωμα)

   ≈ συνώνυμα: αναθεματούρι

Μεταφράσεις

    ανάθεμα

αγγλικά : curse (en), excommunication (en) γαλλικά : anathème (fr) γερμανικά : Fluch (de) ισπανικά : 1. maldición (es) 2. anatema (es), excomunión (es)