αλλοτρίωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αλλοτρίωση	οι	αλλοτριώσεις
γενική	της	αλλοτρίωσης*	των	αλλοτριώσεων
αιτιατική	την	αλλοτρίωση	τις	αλλοτριώσεις
κλητική		αλλοτρίωση		αλλοτριώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αλλοτριώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αλλοτρίωση < ελληνιστική κοινή ἀλλοτρίωσις (απώθηση, απώλεια). Κοινωνιολογική σημασία: (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική alienation.

Προφορά

ΔΦΑ : /a.loˈtɾi.o.si/

Ουσιαστικό

αλλοτρίωση θηλυκό

1. η αποξένωση, η απώλεια, η εκποίηση, η μεταβίβαση κυριότητας κάποιου πράγματος σε άλλον
2. (κοινωνιολογία) η διαδικασία αποξένωσης του ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό

Συγγενικά

• αλλότριος
• αλλοτριώνω

Δείτε επίσης

• αλλοτρίωση στα Βικιφθέγματα

Μεταφράσεις

    αλλοτρίωση

γαλλικά : aliénation (fr)