ακαταδίωκτο

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ακαταδίωκτο	τα	ακαταδίωκτα
γενική	του	ακαταδίωκτου	των	ακαταδίωκτων
αιτιατική	το	ακαταδίωκτο	τα	ακαταδίωκτα
κλητική		ακαταδίωκτο		ακαταδίωκτα
όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ακαταδίωκτο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ακαταδίωκτος

Ουσιαστικό

ακαταδίωκτο ουδέτερο

• το να μην καταδιώκεται κάποιος, η ιδιότητα του ακαταδίωκτου

Μεταφράσεις

    ακαταδίωκτο